Dag 9: Graceland en Memphis down-town

Vandaag was de dag voor mij als Elvis Presley liefhebber. Een bezoek aan Graceland!

We hadden zondag avond al opgezocht hoe laat het open zou gaan, en dat was om 0900 al.
En aangezien de eventuele drukte wilde we er tussen 0900 en 0930 zijn. Het was een klein half uurtje rijden vanaf ons hotel naar Elvis Presley Boulevard.
Het was nog rustig toen we de parkeerplaats op reden bij het ticket verkoop punt. We liepen naar binnen en kozen welk kaartje we wilden. Je hebt namelijk de keus uit een x aantal verschillende tours.
En omdat we er toch waren kozen we voor de meest uitgebreide tour die er was, de VIP tour met toegang tot de 2 vliegtuigen van Elvis Presley. Mind you, zo'n entree kaartje kost $77,-
Bij de kaartjes kregen we een VIP pas die we ten alle tijden om ons nek moesten dragen.
We kregen ook een iPad waar je tijdens de tour op het landgoed van Graceland extra informatie kon opvragen, een interactieve tour die je echt mee neemt naar het leven van The King.
We moesten wachten bij een aparte (VIP) uitgang waar je bandjes om onze pols kregen en we konden op de foto tegen een 'green wall'.
Daarna kwam er een busje die alle VIP's kwam ophalen. Toen we allemaal zaten reden we richting de overkant van de straat door de prachtige bekende poort naar het landhuis.
We hadden een aparte uitstap speciaal voor VIPS om de hoek van het landhuis, en vanaf daar liep er iemand mee naar de ingang van het huis.
Het is bijna surrealistisch om te bedenken dat je daar bent en staat, bij het huis van 's werelds meest bekende en bekroonde Rock en Roll artiest aller tijden.
Bij de ingang werd er even de regels uitgelegd die golden, zoals geen film opnames binnen, je mocht ook geen flits gebruiken t.b.v het preserveren van het interieur. Verder mocht je zo veel foto's maken als je wilde, en wij als VIPS hadden een dagpas dus mochten zo vaak als we wilde nog terug komen als we dat zouden willen.

En dan gaat de voordeur open van Graceland en sta je gewoon in het huis van Elvis, met links de zit kamer met achterin grenzend de tv kamer. De gehele inrichting is nog in de staat zoals Elvis hem 'achterliet' in 1977. Rechts van de ingang was de eetkamer waar een prachtige grote ovale tafel stond met het servies wat Elvis en Priscilla voor hun trouwerij hadden gekregen.
Recht tegenover de voordeur was een trap omhoog. Dat was niet toegankelijk voor het publiek, enkel voor de familie. Boven sliep Elvis en dat is ook de plek waar hij is overleden.
Naast de trap was de slaapkamer van Vernon en Gladys (de ouders van Elvis) In de kledingkast hingen nog jurken van z'n moeder.

Ik zal de verdere kamers/ruimtes niet tot in de detail beschrijven want dan ben ik nog wel uren bezig haha.
Elvis had voor elke kamer wel een thema, zo was er een jungle kamer wat dus ook echt de stijl had van een jungle, met grote robuuste tafels en stoelen etc.
Zo had hij ook een aparte kamer waar hij sportte, relaxte, een aparte kamer waar enkel een pooltafel in stond. De 1 nog extravaganter dan de ander. Het kon niet op.
Buiten het landhuis had hij een paar hectare aan land waar hij zijn paarden hield en een zwembad had. Ook zijn vader had een eigen kantoor buiten het huis en daaraan grenzend een aparte ruimte waar Elvis schoot op targets.
Vanaf daar gingen we door naar een ander gedeelte van het huis. “Hall of Gold”
Je raadt het misschien al, een galerij met aan beide wanden enkel goude platen, LP's, EP's, onderscheidingen. Vanaf daar liep het over naar een ruimte waar een aantal van zijn kostuums hingen die hij gedragen had in de films, want naast een geweldige performer en entertainer is hij ook nog jaren acteur geweest. Volgens sommige was hij een betere zanger dan een acteur.
Ook kwamen we de trouwjurk van Priscilla tegen en de smoking van Elvis die ze droegen op hun trouwerij. Elvis en Priscilla waren getrouwd van 1967 tot 1973. Ook zijn leren jumpsuit hing er die hij droeg tijdens de comeback special in 1968. Erg bijzonder om te zien. 1 van de dingen die ik erg mooi en bijzonder vond om te zien, naast Graceland opzich, waren toch wel zijn bijzondere jumpsuits die hij droeg tijdens optredens.
Een kamer verder kwam je in de sportkamer van Elvis waar wat sport attributen stonden en een bar en een zithoek.
Een kamer daaraan grenzend kwam wist je niet wat je zag. Ik gok dat de kamer 7 meter hoog was en 7 meter breed, en aan de wand hingen allemaal gouden en zilveren platen en plaques. Eentje uit Nederland hing er ook. In het midden stonden verder 4 vitrines met elk een jumpsuit. Een erg imposante kamer om in te staan. Ook al is Elvis van ver voor mijn tijd, hij is echt ontzettend groots geweest en dat merk je heel erg als je in Graceland bent.

Die kamer was het laatste vertrek van het landhuis. Er was nog 1 laatste locatie die nog restte....
Buiten werden we langs de 'Meditation garden' geleid naar de laatste rustplaats van Elvis.
Een mooie en vredige plek waar zijn moeder Gladys, vader Vernon, oma Minnie en Elvis.
Oma Minnie, de moeder van Vernon, heeft het langst geleefd van de 4. Ze is geboren in 1890 en overleden in 1980.

We liepen weer terug naar de ingang van Graceland waar we nog even laatste foto namen van de voorkant van het huis om vervolgens naar onze VIP opstap te gaan voor de shuttle bus.
Er stonden stoeltjes en een grote fan en een vers water tap. We dachten dat we met het busje terug naar de ingang gingen van de ticketverkoop, maar het busje reed ons 15 meter verder naar een zaaltje waar we wat film fragmenten te zien kregen van Elvis z'n optredens, wat we eigenlijk ook wel op YouTube op konden zoeken, maar het was leuk om het met allerlei Elvis enthousiastelingen te zien op een groot scherm. Na de afloop gaf iedereen een groot staand applaus voor The King.
Eenmaal weer buiten en een paar minuten in het zonnetje hadden gewacht reed het busje ons terug naar de overkant van Elvis Presley Boulevard.
We hebben de foto's gekocht die we aan het begin van de tour hebben gemaakt en ik ben nog met Elvis op de foto geweest.

Graceland hadden we gehad...maar we waren nog niet klaar. We hebben eerst wat geluncht want het was inmiddels al rond het middag uur.
Daarna zijn we naar het Elvis Presley Automobile Museum geweest. De ene auto nog mooier dan de ander. Elvis hield erg van z'n Cadillacs en er stonden ook auto's waar hij in had gereden in een aantal van z'n films.
Maar naast auto's had Elvis ook een tractor, een sneeuwscooter, een golfkarretje en wat motoren.
Uiteraard eindigde dit ook in een giftshop.

Hetgeen wat hierna kwam was nog het Elvis museum. Ook daar kwamen weer de nodige persoonlijke spullen van Elvis aan te pas, zoals een ketting en parel oorbellen die hij zijn moeder kado had gedaan, schoenen die hij droeg, riemen, prive kleding, z'n kam, uniform uit het leger, jumpsuits, foto's, salaris cheques etc. Verder was er nog een kleine selectie over zijn jeugd in Tupelo, wel leuk dat dat daar ook weer in terug kwam. Hetgeen wat eigenlijk niet tentoon werd gesteld of werd verteld waren zijn laatste jaren tot aan zijn dood. Ik denk dat men liever de Elvis ziet en voor zich houdt uit zijn glorie jaren.

Ok, het volgende bezoek waren de 2 vliegtuigen die Elvis bezat.
Lockheed 1329 JetStar
Convair 880 die Elvis kocht op 17 april 1975 die werd gedoopt tot 'Lisa Marie'



Een prachtig (oud) toestel om te zien van buiten. Op de staart het logo 'TCB' wat staat voor 'Taking Care of Business'
Eenmaal aan boord heb ik uiteraard even een kijkje genomen in de cockpit. Je kan er helaas niet helemaal in want er zit plexiglas voor. Maar boven aan zit net genoeg ruimte om je foto camera op te zetten voor een mooie overzichts foto.
Een prachtig toilet die je wel in elk vliegtuig aan boord zou willen hebben. Verder zat links voordat je het eerste vertrek van de cabine binnen stapt nog een garderobe waar Elvis zijn persoonlijke kostuums en jumpsuits in had.
Hij gebruikte het vliegtuig voornamelijk om van show naar show te gaan, en natuurlijk ook voor de privé tripjes met het gezin.
Het eerste vertrek van de cabine bestond uit groene suede bank waar Elvis en 2x4 zit stoelen.
De gespen van de stoelriemen had hij laten maken van 24 karaats goud. Trouwens alle banken en stoelen etc waren verpakt in plastic om het zo goed mogelijk in de staat te behouden zoals het nu verkeerd. Je mocht nergens zitten of dingen aanraken.
In het tweede vertrek was de converentie cabine, met in het midden een grote conferentie tafel met plaats voor 7 personen met Elvis aan het hoofd, want vanaf die plek had hij ook toegang tot het 'entertainment systeem', wat meer inhield zijn collectie LP's en EP's en een telefoon waarmee hij contact had met de cockpit en tevens iedereen in het toestel kon aanspreken.
In het laatste vertrek had Elvis zijn eigen slaapkamer waar een groot tweepersoonsbed in stond, met ook hier weer een 24 karaats gouden gesp. Het is een FAA regel dat in een bed in een prive jet ook een 'stoelriem' moet hebben. Verder stond er naast het bed 2 stoelen en tegenover het bed een televisie zodat Elvis vanuit zijn bed televisie kon kijken. Bij de uitgang was er nog een toilet/douche ruimte waar men zich kon opfrissen.
In elk vertrek stond er ook een (moderne) tv met daarop de informatie en leuke weetjes over dat vertrek waarin je je bevond. Een leuk weetje is dat Elvis zijn dochter Lisa Marie een keer meenam naar Colorado omdat ze nog nooit sneeuw had gezien en gevoeld. 5 minuten later zaten ze alweer in de lucht terug naar Graceland.
Ok, dat was de Lisa Marie....nu naar de Lockheed 1329.
Deze kist stelde eigenlijk weinig voor in vergelijking van de 'Lisa Marie' en dan heb ik het niet alleen over het exterieur.
De enige ruimte waarin je kon staan was de opening van de deur, de cockpit en een kijkje naar de cabine.
Helaas worden beide vliegtuigen ook niet goed meer onderhouden. Dat is zeker te zien bij de Lockheed.
Toen was het al 1615. We hadden nog toegang tot HartBreak Hotel en een expositie maar daar was helaas geen tijd meer voor.

Het enige wat ik nog te zeggen heb over Graceland is dat ik het een prachtige ervaring vond en er zeker nog een keer naar terug wil. Je doet zoveel indrukken op en er is zoveel te zien. Vaak bij een tweede keer zie je toch weer andere dingen die je de eerste keer niet zijn opgevallen.

Dat was Graceland. We hadden toch wel wat trek gekregen aangezien het al laat in de namiddag was.
We zijn naar downtown Memphis gereden. We hadden besloten om bij het Hard Rock Cafe een hapje te gaan eten. We hebben ter plekke gereserveerd, en blij toe, want het was aardig druk. We hadden nog ruim een uur tot we gingen eten en besloten om richting de Mississippi rivier te lopen.
Een enorme rivier, zo groot heb ik ze nog niet gezien met daarover de brug met Interstate I-40.
Na het eten zijn we nog even de stad verder ingelopen. 's Avonds leeft het echt en hoor je uit elk cafe en eettent live (blues) muziek komen. Er hangt een hele leuke gezellige sfeer.
Toen we zo een beetje door het centrum liepen kwamen we ook een straat artiest tegen die kunst maakte (schilderijen als je het zo kan noemen) met spuitverf. We hebben staan kijken hoe hij van niets een prachtig schilderij maakte met enkel spuitverf en stukken karton. Martijn en Jessica hadden er 1 gekocht van hem en daarna liepen we terug naar de auto. En dat was maar goed ook want er hing de hele dag al donkere wolken over de stad heen en ineens uit het niets begon het te onweren. We zijn gaan rennen omdat we niet wilde dat het schilderij zou nat worden. Wat een timing. Kort daarna begon het ook keihard te regenen, en we moesten nog een half uur rijden vanuit de stad naar het hotel.
Het was gewoon 1 grote mist van regen, en ik heb in mijn leven nog nooit zo veel bliksems achter elkaar gezien en het duurde echt ontzettend lang. In Nederland zou het al aan het regenen zijn en daarna een paar bliksems en donders, maar hier zag je tijdens de hele autorit bliksem schichten. Best mooi om te zien, maar ook wel blij dat we weer terug in het hotel waren.
Snel slapen want de volgende dag verlieten we Memphis voor Nashville! The Country music State.